Tijdens de Carrièredag heeft de SQ-linair een heel interessant interview mogen houden met onze alumnus Lambert van der Beek, zelf ook lid geweest bij de SQ-linair. Het interview was voornamelijk gebaseerd op carrièremogelijkheden maar natuurlijk konden de bijzondere ervaringen bij ,,Aesculapius” en de SQ ook niet ontbreken.
Zou je voor mij nog even kort kunnen vertellen wie je bent en welke functie jij In het dagelijks leven bekleed?
Ik ben Lambert van der Beek. Ik werk in het LUMC als Trial coördinator bij de Medische Oncologie. Wat we daar doen is heel veel klinische studies met nieuwe medicijnen en wat ik doe is het opzetten van die studies bij ons in het ziekenhuis. Dit loopt vanaf het moment dat de arts benaderd wordt om mee te doen totdat de eerste patiënt de studie ingaat. Dat hele traject coördineer en begeleid ik samen met mijn collega's.
Hoe ben je eigenlijk in die positie terechtgekomen?
Vanuit de studie BFW ben ik eerst CRA (Clinical Research Associate) geworden bij een grote CRO (Clinical Research Organisation) dus zo kwam ik terecht in het klinische onderzoek. Maar goed dat soort type bedrijven bleek niet de goede match met mij. Ik heb er zeker veel geleerd en er ook absoluut geen spijt van. Maar toch ging ik op zoek naar wat anders, uiteindelijk kwam ik deze vacature tegen in het LUMC en heb ik gewoon gesolliciteerd.
Waarom sprak dit je zo aan?
De werkzaamheden en ook dat het niet zo’n groot Amerikaans bedrijf is. Het LUMC is ook een groot bedrijf maar het is een veel kleiner team op deze afdeling. Ook hangt er een wat relaxtere werksfeer. Dat waren in mijn ogen vooral de voordelen.
Ja, dat kan ik me wel voorstellen hoor dat het iets intiemer is en dat je iets meer samen kan werken misschien met een kleinere groep. En wat je ook zegt wat je nu doet, dat lijkt me ook wel fijner om met een kleinere groep te doen in plaats van dat je met een heel groot overkoepelend orgaan zit.
Ja, dat heeft natuurlijk ook zijn voordelen maar de nadelen daarvan zijn dat je collega’s in Amerika, in India en weet ik het waar allemaal zitten waardoor je met tijdzones te maken krijgt. Dit zorgt ervoor dat vergaderen een stuk lastiger wordt. Nu is het gewoon een kwestie van binnenlopen bij het kantoor naast je en dat is natuurlijk een stuk makkelijker.
Hebben jullie helemaal geen internationale samenwerkingen?
Jawel, maar niet op dagelijkse basis. Bij mijn vorige werkgever bij wijze van spreken was mijn directe leidinggevende voor die studies iemand die in Japan woonde. Dat is heel onhandig natuurlijk. Nu hebben we gewoon een kleiner team op locatie waar we eigenlijk alles mee doen. We werken wel samen met internationale bedrijven maar vooral met de Nederlandse vestigingen en niet op dagelijkse basis.
Hebben jullie ook veel connecties met bedrijven hier op het Leiden Bio Science Park?
Ja, wel redelijk. Wij zijn alleen heel erg afhankelijk van de bedrijven die onze artsen benaderen. Er zitten hier daarnaast ook niet heel veel bedrijven die oncologie medicijnen maken maar als ze wel zoiets doen dan werken we natuurlijk wel met ze samen. Er komen ook steeds meer bedrijven deze kant op dus wie weet in de toekomst. Verder werken we ook samen met de meeste grote Farma bedrijven. Een aantal daarvan zitten hier ook in de buurt zitten en bijvoorbeeld Amsterdam is in dat opzicht natuurlijk niet zo ver weg.
U heeft natuurlijk Bio-Farmaceutische Wetenschappen gestudeerd wat was de reden dat u deze studie wilde doen?
Ik heb het eerste jaar farmacie gestudeerd in Utrecht maar dat was niet helemaal mijn studie. De studie was naar mijn mening namelijk alleen maar gericht op openbaar apotheker worden en dat wilde ik eigenlijk niet. Toen heb ik me uiteindelijk redelijk last minute ingeschreven voor BFW omdat ik altijd al wel iets met medicijnen onderzoek wilde doen en ben ik dus een beetje als tweede keus BFW gaan studeren. Achteraf ben ik er heel blij mee en is het gelukkig erg goed bevallen. Ik vond de inhoud die je uitgelegd krijgt heel interessant. Zo leer je best veel over de verschillende ziektemechanismen en dat vond ik erg leuk.
Wat waren dan eigenlijk voornamelijk de vakken waar u heel erg enthousiast van werd toentertijd?
Ik weet niet of die vakken nog bestaan hoor maar je had vroeger de vakken “Thema effecten geneesmiddelen en “Ontwikkelingstraject geneesmiddelen”. Dat soort vakken vond ik heel erg leuk en die vakken gaan natuurlijk ook een beetje over klinisch onderzoek. Ik vond op het lab staan ook wel leuk, maar niet voor een al te lange tijd. Toevallig waren dit trouwens ook de vakken waar ik erg goed in was dus dat hielp waarschijnlijk ook wel mee.
Had u aan het begin van de studie BFW eigenlijk al een beetje een beeld van wat u wilde gaan doen in de toekomst of had u zoiets van ik begin gewoon en ik zie wel waar ik eindig?
Ik had me op 28 augustus ingeschreven voor BFW en dat zou dan op 1 september al gaan beginnen. Ik had toen nog twee mailtjes naar Hans, de studiecoördinator, gestuurd maar verder dacht ik alleen een beetje te weten dat de studie op farmacie leek maar dan niet om specifiek een apotheker te worden. Dit klopte ook ongeveer wel, maar verder had ik van tevoren niet een heel duidelijk beeld wat ik er nou precies mee wilde en mee kon.
Is dat ook heel erg veranderd door de tijd heen? Dat je bijvoorbeeld in jaar één dacht van ik wil eigenlijk wel het onderzoek in en dat je dan in jaar twee dacht van maar eigenlijk wil ik misschien ook wel in het management gaan werken?
Ja, het heeft zeker een beetje heen en weer geschommeld. In het begin ben je natuurlijk heel erg bezig met de basiskennis. Op dat moment leek het me ook nog erg leuk om het lab op te gaan, maar als je vervolgens 9 maanden op het lab staat denk je wel ‘’is dit het nou?’’. Dus in dat opzicht schommelt het wel telkens een beetje heen en weer. Vervolgens ben ik de Science Based Business master (tegenwoordig de business specialisatie van de master) gaan doen en heb toen ook bij een echt bedrijf gewerkt. Dit was een investeringsfonds, dus heel wat anders, maar dat vond ik ook erg leuk. Daar had ik achteraf misschien ook wel willen blijven maar dat kon toentertijd niet. Maar ja, uiteindelijk ben ik nu heel erg blij met waar ik zit en ook hoe ik daar terecht ben gekomenus dat is heel erg fijn.
Tijdens uw BFW -carrière heeft u ook een ,,Aesculapius”-carrière gehad waaronder bij de SQ-linair natuurlijk. Laten we daar even mee beginnen. Wat trok u aan om bij de SQ te gaan en wat vond u er zo leuk aan?
Het was de allereerste commissie die ik deed binnen ,,Aesculapius’’. Het was volgens mij net na het Eerstejaarsweekend. Ze hadden Panacea gevormd en daar was ik toen niet in terecht gekomen. Ik weet niet eens meer of ik mezelf op het interesseformulier had gezet of niet, maar toen belde het bestuur mij vervolgens met de vraag of ik bij de SQ wilde. Ik had eigenlijk van tevoren niet zo’n heel goed beeld van hoe de commissie nou precies werkte. Ik had de SQ natuurlijk wel eens gezienaar toen heb ik eigenlijk gewoon maar ja gezegd en gedacht we zien wel of het leuk is. En het was ook uiteindelijk een hele gezellige commissie toen. Volgens mij is de SQ wel veranderd sindsdien, maar ik heb het echt heel leuk gehad en ook wel veel dingen geleerd al gelijk. Vanuit daar heb ik dan ook nog allerlei andere commissies gedaan binnen ,,Aesculapius’’ .
Je hebt naast de commissies ook nog een bestuursjaar gedaan bij ,,Aesculapius’’. Hoe was dat? Hoe is zo’n bestuursjaar?
Het is een avontuur en met zijn vijven ga je dat avontuur aan. Je denkt te weten waar je aan begintaar dat valt wel vies tegen halverwege. Desalniettemin is het wel heel leuk. Het is een soort achtbaan waar je in terechtkomt. Je wordt van hot naar her gesleurd en geslingerdaar het zijn allemaal leuke dingen. Ik heb er geen seconde spijt van gehad. Je leert elkaar heel goed kennen en ziet ook wel dingen vanuit het bedrijfsleven die je al tegenkomt. Het is dan ook een beetje een inkijkje in het werkende leven alvastus dat is ook wel heel interessant om mee te maken.
Wat zijn dan een paar mooie dingen die u heeft geleerd uit dat jaar?
Je leert wel heel veel teamwork. Je zit daar met zijn vijven natuurlijk op een bestuurshok en je krijgt allerlei uitdagingen naar je toe geslingerd waarvan je de oplossing in eerste instantie niet weet. Dat is natuurlijk heel leuk om dat met zijn vijven proberen op te lossen. Verder bouw je een netwerk op wat uiteraard ook heel erg nuttig is. Als je dan nu vervolgens over zijn Carrièredag loopt herken je 80% van de mensen die bij zo zo’n standje staan, dus dat is ook wel een heel groot voordeel. Het is gewoon heel leuk jaar waar je gaat netwerken, mooie vriendschappen sluit en een hoop plezier maakt met z’n allen. Al die feestjes en constitutieborrels zijn leuk en hoort er natuurlijk ook wel bij. Een tripje naar Groningen en/of Utrecht. Tegenwoordig ook naar Amsterdam, al was dat tijdens mijn bestuursjaar nog niet. Het is gewoon heel leuk.
Heeft u ooit twijfels gehad over de studie of over actief zijn binnen ,,Aesculapius’’? Het heeft natuurlijk hele mooie kanten maar er kunnen ook zware momenten tussen zitten?
Ja, die zal iedereen natuurlijk wel gehad hebben denk ik. Maar wat ik zei over de studie: Ik had in de eerste instantie natuurlijk een andere studie gekozen, dus daar zit al een twijfel. Wat betreft ,,Aesculapius’’ ging het eigenlijk een beetje vanzelf. In onze tijd waren we met een kleine groep van ongeveer 120 eerstejaars. Toen we op Eerstejaarsweekend gingen, waren geen eens alle 120 studenten mee, dus dan heb je gelijk al best een hecht jaar. Je kent je hele jaar en dan was er een groep van 20-30 mensen die vanzelf actief werden. Die gingen toen een beetje bier drinken op het hok (toen mocht het nog) en dat gaat dan een beetje vanzelf. Toen werd ik dus ook nog bij de commissie SQ-linair gevraagd en vooralsnog nog een andere commissie en zo rol je van het één in het ander. Ik heb daar dus niet echt bewust voor gekozen toentertijd. Ik dacht niet van ‘’oh nu ga ik actief worden’’. Dat gebeurde gewoon vanzelf eigenlijk. En als al je vrienden waar je naast zit tijdens het college naar het hok lopen in de middag dan ga je gewoon mee en word je vanzelf actief.
Wat u ook al zei: Je doet heel veel connecties op. Heeft u ook gemerkt dat dat best wel hielp met het vinden van een baan uiteindelijk of was dat toch nog wel een moeilijk proces?
Nee, ik denk niet dat dat voor BFW’ers heel moeilijk is op dit moment. Ik heb wel connecties gebruikt om een baan te vinden. Ik heb gewoon bij wat vrienden eens uitgezet van: ‘’hé als je wat weet, bel me vooral!’’. Als je dan op een gegeven moment een bedrijf op het oog hebt waar je wil gaan werken, kijk dan eens of er een bekende van je werkt. 9 van de 10 keer is dat het geval en dan kan je die persoon gewoon een mailtje sturen. Zo heb ik mijn eerste baan gevondenaar zo heb ik ook een aantal vrienden aan een baan geholpen. Ik zou dus aanraden om op die manier je netwerk een beetje te gebruiken.
Wat zou jij BFW’ers nu eigenlijk aanraden om zo goed mogelijk die overstap te kunnen maken?
Dit gesprek hebben we net ook gehad bij ons standje en het is heel lastig. Sommige denken in ieder geval heel erg te weten wat ze willen. Soms heel specifiek en soms ook heel breed. Dat is best lastig, want je kan die ene specifieke vacature tegenkomen die jij zoekt, je begint met solliciteren, maar met jou nog 50 anderen. Dit kan dus best tegenvallen. Je kan al een droombeeld voor jezelf gemaakt hebben, maar het kan tegenvallen want je weet überhaupt niet of je het wordt of niet. Dus ik zou zeggen, begin gewoon ergens waarbij jij denkt van nou dit lijkt me leuk om voor de komende twee jaar te gaan doen en ga het dan ook gewoon echt doen. Het is niet strafbaar om je baan op te zeggen en wat anders te gaan zoeken. Dat is de beste manier om te leren wat je echt wil. Het is helemaal niet erg om je eerste jaarcontract niet te verlengen. Legio mensen die hier staan, hebben op hun CV staan dat ze de eerste paar jaar verschillende baantjes hebben gehad. Dat is heus niet ergus daar moet je echt niet te bang voor zijn. Als je nu iets leuks lijkt dan hoef je dat echt niet tot aan je pensioen te gaan doen: vooral proberen!
Als u kijkt naar de baan waar u nu zit, heeft die baan dan ook eigenschappen die je binnen BFW leert? Als BFW’er heb je uiteindelijk bepaalde academic skills opgedaan, ziet u binnen uw afdeling dat veel van deze skills ook echt nodig zijn of zijn er ook nog dingen die wij als BFW’ers missen die we nog moeten aanleren?
Een beetje van beide. Ik denk dat de vak inhoud sowieso heel nuttig is en je leert ook wel een aantal soft skills binnen BFW zoals presenteren, gesprekken voeren en dat soort dingenaar de manier waarop je die leert, is niet altijd even effectief denk ik. Als je in zo'n groepsopdracht terechtkomt, zeker in de bachelor, heb je altijd mensen die er een beetje onderuit fietsen om niet te hoeven presenteren. Je kan volgens mij de hele studie door komen zonder ooit een prestatie te geven. Daar zouden ze wel iets aan moeten doen, aangezien dat soort soft skills wel heel belangrijk zijn. Het zou eigenlijk meer gedwongen moeten worden om dat soort dingen toch te oefenen tijdens je studie. Je kan beter een keer tijdens je bachelor voor gek staan met een presentatie dan als je eenmaal aan het werk bent. Dan kom je er namelijk niet meer onderuit. Je kan dus beter gewoon in een leeromgeving dat soort dingen oefenen. Daar is bijvoorbeeld zo'n bestuursjaar in een studievereniging heel erg nuttig voor. Als je bijvoorbeeld in de Carrièredagcommissie zit, moet je ook onder andere de opening verzorgen. Dat soort dingen, dat zijn allemaal momenten om het te leren. Daar voegt ,,Aesculapius’’ dus zeker wel wat aan de studie toe, maar ik denk dat de studie zelf daar ook wel iets meer aan mag doen. En natuurlijk dat is lastig met die grote groepen en grote aantallen. Ik denk dat het in dat opzicht in ons jaar makkelijker ging als je maar met 120 studenten bent.
Als u naar uw eigen toekomst kijkt zijn er dan nog dingen die u op carrièregebied wilt bereiken? In de zin ‘’dat lijkt me heel gaaf om gedaan te hebben’’ of ‘’dat wil ik nog een keer doen’’?
Ik weet het eigenlijk niet. Ik denk waar ik op dit moment heel erg blij mee ben dat ik gewoon weer heel veel plezier heb in mijn werk. Dat werd op een gegeven moment bij mijn vorige werkgever minder. Ik wil dat dus eigenlijk heel graag vasthouden. Je kan dan natuurlijk wel allerlei andere dingen gaan doen, maar ik denk dat het belangrijkste voor mezelf is om gewoon die privé-werkbalans en dat werkplezier gewoon goed te houden. Ik denk dat ik dat het belangrijkste vind en dan maakt het eigenlijk niet uit waar je zit.
.jpeg)
